Farai un vers de dreit nien - Guillermo de Aquitania

Farei uns versos do revés,

non serán sobre min nin doutra xente,

non serán de amor nin da mocidade,

nin de ren algunha;

e pois logo, trobeinos durmindo

dacabalo.

Non sei en que hora fun nado,

non son ledo nin airado,

non son forasteiro nin veciño,

e non podo ser doutro xeitiño;

e pois, fadáronme á noite

sobre un outeiro.

Non sei en que hora me deito,

nin a que hora esperto, se ome non mo di;

case que teño o meu cor fendido

por unha dor cordial,

e tanto me ten,

por San Marcial!

Doente estou e coido morrer,

e non sei ren máis cas que oio dicir,

quero un meigo á miña vontade,

máis non coñezo tal.

Bo meigo será se me pode sanar,

máis non, se empeorar.

Amiga teño eu, non sei quen é,

que aínda non a vin, xúrovolo pola miña fe,

nin me fixo ren que me prouguera,

nin que me pesara,

e tanto me ten!

pois non houbo normando nin francés

na miña pousada.

Aínda que non a vin ámoa moito,

aínda que non me fixo ben nen mal;

cando non a vexo, tanto me da,

non me importa un galo!

Que eu coñezo máis bela e xentil,

e que val máis.

Non sei o lugar onde está,

se está nun outeiro ou está no chan;

non ouso dicir o mal que me fai,

antes calo.

Pésame moito porque ela queda,

entón, eu marcho.

Feitos os versos, non sei sobre que,

dareinos a alguén

que os dará a un outro,

pra que os leve a Anjou

e me traia do seu estuche

a chave.

(C) Andregoto Galíndez por la traducción del occitano al gallego de la composición "Farai un vers de dreit nien" de Guilhem de Peitieu.